dinsdag, februari 21, 2006

Een gouden weekend

We hebben net het meest fantastische weekend (lees: 3-daagse) achter de rug ...

Donderdagavond: stress stress, en voor het eerst in de voorbije weken niet voor het werk. Trein naar Central Station, bus naar huis, valies pakken, bus terug naar Central Station en trein naar luchthaven... en dat alles in volle spits en in 'slechts' 2 uur. Enfin, het vliegtuig had toch vertraging, dus de druk was rap van de ketel. Bestemming: Gold Coast, ook wel Surfers Paradise genaamd (vlakbij Brisbane in Queensland). Zowat het Blankenberge en Knokke van Australie.

Waar een gastgezin al niet goed voor is: zelfs nadat we eruit trokken, zijn we welkom in hun vakantiehuis "The Shack" ... Ik weet niet wat de gemiddelde Australier onder "shack" begrijpt ... maar wij (gesteund door de woordenboek) dachten aan een tuinhuis op 't strand ... Niet dus:

Een luxe loft op de op-1-na hoogste (21ste) verdieping met een prachtig zicht op de oceaan en de Gold Coast! Amazing! Twee grote slaapkamers, elk met badkamer en bubbelbad, airco, prachtige leefruimte, ruim terras, en een ongelooflijk zicht rondom!




Op vrijdag hebben we een ganse dag gespendeerd op 's familie's nieuwste aanwinst: de jetski! De 3-zitter bood net plaats voor Martin, Koen en ik tezamen. Veel uitleg hoeft dit niet: snelheid, wilder dan een rodeo-rit en in het water gezwierd worden (maar dat was een aangename afkoeling in de hitte). Zelfs 3 dolfijnen tegen gekomen. Martin had ook een soort van opblaasbare surfplank dat we achter de jetski konden hangen, waar je dat moet opliggen (benen in het water) terwijl de jetski 'sjeest' over 't water. Koen vond dit schitterend, dat kon je wel al denken! We hebben jammergenoeg geen foto van ons op de jetski maar het moet er ongeveer uitgezien hebben als op de foto hiernaast! :-)

's Zaterdag dan: Sea World. Best te beschrijven als een Australisch Boudewijnpark. We zagen dolfijnen, zeehondjes, pelikanen, een zeekoe(Pig genaamd), een ijsbeer en ... off course HAAIEN! De foto's spreken voor zichzelf!







's Avonds hebben we het gezin getrakteerd op een etentje ... En daar hebben we voor het eerst 'Morton Bay bugs' gegeten ... Ongelooflijk lekker! Het zijn geen insecten, zoals je zou kunnen denken, eerder een soort schaaldieren ... Heerlijk! Het heeft wat weg van kreeft ... En aan onze smile kan je zien dat we ervan genoten hebben!

Op zondag zijn we naar de markt geweest ... in de verzengende hitte ... Daar hebben we een trio van schilderijtjes gekocht voor in ons appartementje.

Daarna zijn op het Q1 gebouw geweest ... Het staat op de 20ste plaats van grootste gebouwen ter wereld en zoals vaak op hoge gebouwen, is het zicht fenomenaal!

Op de foto kan je zien hoe dit stadje de naam 'Gold Coast' heeft gekregen ... Een enorm lange ononderbroken lijn van stranden ...
Kortom: de bovenste verdieping van Q1 is een schoon plekske om een ijskoffie te drinken ...

In de namiddag heb ik wat gerelaxed aan het zoutwater zwembad en wat gelezen in mijn boek, terwijl Koen en Martin nog wat kunstjes uitgeprobeerd hebben met de jetski.

En dan was het tijd om huiswaarts te keren ... Het einde van een fantastisch weekend!

7 Reacties:

Op 21 februari 2006 om 18:53, Anonymous Anoniem schreef...

Oh God...
En zeggen dat het hier de somberste februarimaand sinds het begin van de waarnemingen is. (tot nu toe 10 zonne-uren op 21 dagen, joehoe!)

Zo een blogpostje lezen, dat is een klein beetje sterven. Dat kost mij een jaar van mijn leven. Dus stuur er zo nog een zestigtal en ik zal u niet moeten staan opwachten op Zaventem...

 
Op 21 februari 2006 om 22:21, Anonymous Anoniem schreef...

Om depressief van te worden ;-) Om mij bij het gewee(r)klaag van Willem aan te sluiten: vanmorgen nóg maar eens in de gietende regen naar mijn werk gefietst en het is in februari nog niet veel anders geweest.

In elk geval wel heel erg fijn om te lezen dat jullie het daar zo goed stellen. En al wens ik Willem uiteraard niet dood, post gerust verder ;-)

 
Op 22 februari 2006 om 01:10, Anonymous Anoniem schreef...

Oh my God indeed!
Een beetje sterven is nog zacht uitgedrukt. Kwijlen, staren, nagelbijten, ... Zeer slecht voor de moral.

Anyway, never mind us. Enjoy, maar iets discretere verslaggeving zou onze gemoedstoestand misschien toch ten goede komen ;-)

 
Op 22 februari 2006 om 09:08, Blogger Koen schreef...

Beste beuzelaars,

Al lijkt het onmogelijk, al dit is voor jullie ook haalbaar! Schud die oude wantrouwige Belgenhouding af als een muf stoflaken. Jullie hebben stuk voor stuk meer dan genoeg bagage om hier aan de bak te komen, Australie verwelkomt jullie met open armen! Zeg de huur op, verkoop de meubels en schrijf jullie testamenten: aan de andere kant van de wereld wacht een schatkist aan ervaringen.

Koen

ps: de vele uren dat we beiden achter ons bureau slijten zetten we niet op de blog natuurlijk

 
Op 22 februari 2006 om 18:44, Anonymous Anoniem schreef...

Daar zegt ge het : die vele uren...
Er zijn weinig dingen waar ik meer van gefrustreerd raak dan achter mijn bureau te moeten zitten bij stralend zomerweer. En dáár hebben we in België dan gelukkig niet ál te veel last van.

Maar 't is gelijk ge het zegt: gewoon doén.

Groeten aan Rangie.

 
Op 23 februari 2006 om 17:54, Blogger Kim schreef...

Ik krijg echt compassie met jullie als ik de frustraties lees … Ik zou graag een beetje zon opsturen, maar de post hier vindt dat te gevaarlijk … Ik begrijp ook niet goed waarom ...

En dat harde werken kan ik zeker beamen ... Moeilijk te bewijzen vrees ik ... maar we werken alletwee elke dag ongeveer van 8u30 tot 19u30. En 't is niet dat er hier een siesta van 2 uur is 's middags (max 30 min pauze)! Dus we werken tijdens de week 10 tot 11 uur per dag ... maar we klagen niet hoor want we worden hiervoor meer dan beloond in 't weekend!

Enne aan de handige harry en kluitige madam: Kom maar af! :-)

 
Op 26 februari 2006 om 04:28, Blogger inge nevelsteen schreef...

Dan moet je 't in het vervolg doen zoals ik het deed... naar een land gaan waar je geen werkvergunning kan krijgen. Ik had de hele dag de tijd om in de zon van Florida te lopen! Al had ik liever wel gewerkt daar. 't Is ook nooit goed hé... Ik moet wel zeggen dat ik heimwee krijg als ik jullie verhalen lees. Onze vrienden hadden geen appartement, maar een lakehouse, ook met jetskies... Ik heb de indruk dat de gastvrijheid groeit met het aantal zonne-uren.
In ieder geval, profiteer ervan!
Groetjes, Inge.

 

Een reactie posten

<< Home