Mijn 'schattig' buikje

We zijn 25 weken ver en I have popped!, zoals de Ozzies het hier noemen.

Sinds 2 weken krijg ik regelmatig commentaar op mijn buikje. De meest bescheidenen werpen een blik met een glimlach, sommige geven commentaar (What a cute little bump!), en anderen voelen dan weer de onweerstaanbare drang om eens over mijn buik te wrijven. Niet per se vervelend, maar wel vreemd als onbekenden plots hun hand uitsteken ...

De beweging in mijn buik is een fantastisch gevoel. Dat is echt het leukste van zwanger zijn, de connectie die je krijgt met je baby. Het is ongelooflijk hoe veel je kan (of beter: denkt te kunnen) afleiden van die kleine of grotere bewegingen.

• Bubbers is een actieve baby. Twee maal per week doen we samen yoga. Hups met de beentjes in de lucht! Af en toe zijn er ook relaxatiemomenten, maar daar doet Bubbers niet aan mee! Bubbers wil blijven tuimelen!


• Maar soms is Bubbers ook verlegen. Als er veel lawaai is buiten (bijvoorbeeld op een feestje) dan wordt Bubbers stil. Te veel indrukken om te verwerken. Bubbers luistert graag. Maar als we dan naar huis gaan, dan heeft Bubbers veel in te halen! Dan tuimelt Bubbers dubbel zo hard!


• En Bubbers houdt ook van eten. Alle eten is lekker! Het hoeft geen zoet snoepje te zijn, Bubbers geniet van alles.

Bubbers groeit, ik voel me fantastisch en Koen geniet met ons mee. Koen praat vaak met Bubbers ... met zijn hand op mijn buik. En af en toe toont Bubbers eens hoe hard hij kan stampen om aan de papa te tonen hoe sterk hij al is.