Tuut
We zitten in de auto met ons drietjes - Roosje, Jens en moeke. We zijn op weg naar huis.
"Roosje, ik wil graag dat je iets voor me doet."
Ze kijkt me aan met ondeugende oogjes.
"Wa-a-a-at?"
"Ik zou graag hebben dat je je tuutjes in de vuilbak gooit."
Geen ondeugende oogjes meer.
Ze schudt met haar hoofdje.
"Nee..."
"Roosje, ben jij mijn grote meid?"
Roosje knikt.
"Dat vind ik ook. Maar zolang je nog met een tuutje slaapt, ben je eigenlijk nog geen grote meid. Een grote meid heeft geen tuutje nodig om te slapen."
Roosje schudt weer met haar hoofdje en kijkt naar Jens, die lustig zit te tuten in zijn autostoel.
"Jens een kleine jongen?"
"Ja, Jenske is nog een beetje een kleine jongen. Daarom mag hij nog zijn tuutje hebben in de auto en in zijn bedje om te slapen."
Roosje knikt.
"Roosje, ga je dan je tuutje in de vuilbak gooien ?"
Ze schudt opnieuw met haar hoofdje en haar onderlipje begint te trillen.
"Nee..."
"OK, Roosje, denk er eens over na terwijl we naar huis rijden."
Roosje begint te zingen (doet ze wel vaker in de auto ... ).
10 minuutjes later ...
"Roosje, ga je dan je tuutje in de vuilbak gooien als we thuis zijn?"
Het zingen stopt en heel stilletjes hoor ik "nee ...".
"Roosje, heb je zin in frietjes?"
Ik kijk in mijn achteruitkijkspiegel en zie haar enthousiast knikken met stralende oogjes.
"OK, dan halen we frietjes, maar eerst moet je je tuutje in de vuilbak gooien."
(eerste twijfel)
"nee..."
"OK, maar dan geen frietjes."
Het is even stil in de auto maar al heel gauw begint Roosje weer te zingen.
Een paar minuutjes later ...
"Roosje, frietjes?"
"ja!"
"Ga je tuutje weggooien?"
heel stilletjes "ja..."
"OK! Dan haal ik nu frietjes !
"Ja! Frietjes!"
De geur van frietjes vult de auto.
"JAMMIE!! Roosje vasthouden?"
"Nee, eerst tuutjes in de vuilbak gooien."
"mmmm ...." (weer twijfel)
We komen thuis en ik haal haar tuutjes (3 stuks ... 1 echte en 1 reserve en 1 reserve reserve). Ik steek ze in een doorzichtig zakje en reik ze aan Roosje.
"Kom we gaan ze buiten in de grote vuilbak gooien."
"nee ..."
Het is echter nu dan in de auto ...
Ik leg de tuutjes op de tafel en begin fruit te schillen.
"Frietjes?"
"Je kent de voorwaarde Roosje."
"mmm ..."
Roosje leunt tegen de zetel ... twijfel ... Ze begint opnieuw te zingen ... als ik doe alsof het niet gebeurt, gaat het misschien weg ... Speels draait ze tegen de zetel en blijft zingen.
"Roosje, kom, het is nu genoeg geweest. We gaan de tuutjes in de vuilbak gooien. De frietjes worden koud."
"mmm ..." (frons)
Roosje neemt het zakje met tuutjes aan ... het kleinste hoekje ... ze heeft het bijna niet vast.
We gaan samen naar buiten.
Jens die het hele gebeuren tot dan toe negeerde: "Jenske mee?"
"Ja, Jenske mag ook mee."
De vuilbak stond al op straat. De vuilkar komt morgen.
Met ons drie staan we rond de vuilbak, en Roosje met haar tuutjes in haar hand.
Jens:"Roosje tuutjes gooien?" (met bijhorende handbeweging om te tonen hoe het moet)
(stilte-frons-trillende onderlip)
Jens:"Jenske doen?" (hulpvaardig als hij is ... ) terwijl hij reikt naar de tuutjes. (die frietjes worden koud! denkt hij vast)
"Nee, Jenske, Roosje moet het doen. Het zijn Roosjes tuutjes."
Jens zet een stapje terug. Jens en ik kijken naar Roosje. We wachten. Roosje kijkt naar haar tuutjes.
En dan ... haar arm gaat omhoog ... het zakje met tuutjes gaat over de rand van de vuilbak ... ze houdt nog even vast ... en dan ... plof ... weg.
Ik pak Roosje op en geef haar een dikke knuffel. Haar lipje trilt nog een beetje, geen traantjes.
"Ik ben trots op jou, mijn grote meid! Kom we gaan frietjes eten!"
"En saus ook?"
"Ja saus ook."
"Witte en rode?" (mayonaise en ketchup ...)
"Ja, witte en rode."
Roosje gaat aan tafel zitten. Ze eet haar frietjes terwijl ze vertelt over haar dag op school. Jens en Roos lachen en genieten van hun frietjes.
Na het eten en badje, is het tijd om te gaan slapen. Roosje vroeg niet naar haar tuutje. Tuutjes zijn voor kleine meisjes, Roosje is nu een grote meid.
3 Reacties:
Hey Koen en Kim,
Super om de verhalen te lezen! Bij ons ging het anders.
Om te beginnen was het om medische redenen (continue oorontstekingen van Dries, waardoor we absoluut met de tuut moesten stoppen, want hij zoog telkens de etter terug in zijn oren.)
Zo gezegd, zo gedaan! De avond komt.
mama: "Hanne en Dries, vandaag gaan we geen tuutjes meer doen want jullie zijn al groot, en Dries mag dat niet meer want zijn oortjes zijn ziek"
Dries en Hanne: "OK, geen tuutjes meer"
Na een half uur, begint Hanne te roepen: "mama, mama!"
"Ja, Hanne?"
"Ik kan het niet, ik geraak niet in slaap zonder tuutje"
"Jawel je kan dat wel"
Nog een half uur later: "mama, mama!"
"Ja, Hanne?"
"Ik kan het niet, ik geraak niet in slaap zonder tuutje"
"Dries kan het wel"
"Ja maar ik geraak écht niet in slaap"
"ok als het echt niet lukt, hier is je tuutje"
Volgende morgen:
"Proficiat Dries! Je hebt heel flink zonder tuutje geslapen"
"Hanne, Dries heeft het gekunnen!"
Even later komt Hanne naar ons:
"Als Dries het kan, moet ik het ook kunnen, ik zal het vanavond nog eens proberen"
Voila, en het ging!
Sindsdien is er van geen tuutjes meer gesproken!!
zelfs na zoveel jaar is dit verhaal héél herkenbaar - hoe geraak je van die tuutjes af ? Sinterklaas was de uitgelezen man om het tuutje af te geven - en weg was hij, voorgoed ! Zo heeft iedereen zijn eigen verhaal maar vroeg of laat verdwijnen de tuutjes uit uw leven ; gelukkig maar !
groetjes uit Izegem (echt herfstweer vandaag, bwah)
leuk en spannend tuutjes verhaaltje !
groetjes
Anja
Een reactie posten
<< Home