Schommelen en lopen

Ons Roosje is al een tijdje ziek: vies vallingske, niet goed slapen, beetje heel erg aanhankelijk aan de moeke. Nu begon ze vorige week ook nog koorts te krijgen. Zonder echte reden precies. Dan maar naar de dokter: nee madam, er is niets echt mis, een viruske en daardoor een verkoudheid, verder niets speciaals. Kom later nog eens terug.

Dan kreeg ze meer koorts en vooral: niet meer willen eten... da's niets voor ons Michelin-madammeke. Dus nog eens naar de dokter: ja madam, da's nie normaal, en er is precies wat van een bacterieel infectietje in haar rechter long. Toch maar eens antibiotica proberen... brrrr... moet dat? Ja madam, met die pelgrims die hier geweest zijn: 't is niet te doen wat hier allemaal in de lucht hangt, al heel de winter allerlei vieze ziektekes die we anders niet zien...

MET DIE PELGRIMS? HEBBEN DIE PELGRIMS ONS ROOS ZIEK GEMAAKT? Tjonge jonge, zo een Wereldjongeren dag, da's toch niet zonder risico. Da's toch GEVAARLIJK voor een oudere mens zoals... DE PAUS? Zouden er statistieken bestaan die bijhouden hoeveel pelgrims het er niet levend vanaf brengen? Neemt het aantal praktiserende christenen toe of net af door een Wereldjongeren dag?

Het zal ons Roos worst wezen. De antibiotica lijkt te werken, zo goed zelfs dat ze zich waagde aan een eerste keer schommelen in haar leven!

Sydney marathon! Jawel, Sydney marathon. Vandaag was 't Sydney marathon. Starten aan de haven, lopen over de brug, finishen aan het Opera Huis. Ik liep de marathon niet... een halve wel. Net over de 21km, toch wel af zien. Ik hoopte op 2 uur of minder. Het werd 2u en 3 minuten. Bijna gewonnen dus. Volgende keer rapper!