Vertrouw op je gevoel!

Bedankt voor de berichtjes en het helpen duimen dat onze Bubbers zich toch zou draaien. Verschillende onder jullie hoorden al dat ik twijfelde aan de diagnose van stuit ... Maar als 3 vroedvrouwen onafhankelijk van elkaar met hetzelfde besluit afkomen, begin je te twijfelen aan jezelf.

Het ganse verhaal ...

Vorige week ging ik langs bij de vroedvrouw voor mijn tweewekelijks bezoek. Alles goed ... Bloeddruk nog steeds normaal, Bubbers is gegroeid, en het hartje klopt sterk en regelmatig. "Eens voelen hoe je baby'tje ligt ... Hm ... Dat voelt als een stuit ... Hm ... Het is moeilijk te voelen ... Je buikspieren zijn nog heel sterk!" Sterke buikspieren?!? Zo voelt het in elk geval niet aan als ik moet rechtkomen uit de zetel! "Ben je zeker dat het in stuit ligt? Ik voel duidelijk hardere schopjes bovenaan en de hik is duidelijk onderaan!" Maar 3 vroedvrouwen later, bleef het besluit op stuit.

Die avond maakte ik me toch een beetje zorgen (dat was de avond van de vorige post op onze blog). Ik werd plots afgeraden om nog yoga te doen, moest het rustiger aandoen, enz ... Maar ergens diep in mij geloofde ik het niet ... De dagen erna hebben we dan maar gewoon vertrouwd op mijn gevoel, geen zorgen meer (dat had toch geen zin). Ik moet volgende week al terug om het op te volgen (en eventueel strategieën te bespreken ...) dus dan weet ik het snel genoeg.

Vandaag had ik opnieuw een bezoekje bij de vroedvrouw. Het moment van de waarheid! Ik kreeg een echo deze keer en ... daar zag ik een hoofdje ... onderaan mijn buik! Bubbers ligt niet in stuit! Ergens wist ik het wel, maar ik ben zo opgelucht dat we het konden zien op de echo! En verder ook nog alles in orde. Bubbers is nog altijd zeer gelukkig in mijn buik en wij daarmee ook!

Besluit: Bubbers heeft een stevig poepke! :-) Maar bovenal, vertrouw op je eigen gevoel!