Whitsundays - Deel 2: Hayman Island

Op algemene aanvraag (of eerder: onder Belgische druk), het 2e deel van het Whitsundays verhaal: Hayman Island.

Mijmer, mijmer, mijmer, mijmer.... ah sorry, vergeef me de verstrooiing, de dagdroom, het kwijl in de mondhoek. Hoe leg je het uit aan iemand die er niet geweest is? Moeilijk, zeer moeilijk. Uitdrukkingen die we in ons dagelijks leven gebruiken komen in de buurt denk ik: Leven als een god in Frankrijk, Een leventje als een luis op een zeer hoofd, ... Ah laat ik maar gewoon een verslagje geven van wat een gemiddelde dag op dit eiland kan zijn, en jullie oordelen dan zelf maar.

Opstaan en ontbijt
... of niet opstaan, want, geeeeuw, die zijden lakens op dat king-size bed liggen toch bijzonder lekker. En geef nu toe, een extra 5 minuutjes, dat kan toch geen kwaad? Kim? ... Kim! Zeg, waar zit die nu? Ah, daar aan de andere kant van het bed... slapende uiteraard. Goed, ik dan ook nog beetje...

Rommel... rommel rommel... groommm?! Bon, dan toch tijd om op te staan en op zoek te gaan naar dat ontbijt dat inbegrepen was in de prijs. Kim is precies hongerig. Het voordeel van een luxe-eiland als deze is dat het voor eens een gemak is om eer te doen aan het gezegde Ontbijt als een keizer, lunch als een koning, dineer als een bedelaar. Men begint met een bordje warm (eitjes, worstje, patatjes...) , spoelt door met een glaasje champagne, gaat voor een tussenpla van cruesli en fruit, spoelt door met een cappucino, gaat dan voor de pannenkoekjes en croissants ('t zijn toch kleintjes),... dan nog een koffietje en vervolgens nog eens natrappen met niemendallig cakeje... Honger gestild tot vanavond.

Ochtendgienmastiek
Miljaar dat eten ligt op de maag, een beetje wandelen zal goed doen zegt Kim. En het bleek nog waar te zijn ook! Alleen spijtig van de scherpe koraal onder het zand... de snee had weken nodig om te genezen. Altijd beter dan op een pijlstaartrog te trappen echter... moge de Steve rusten in vrede!

Voormiddag bezighouderij
Bon, nu dat eten een beetje gezakt is, is't tijd voor het serieuze werk. Hoe ziet dat eiland er nu eigenlijk uit? Is er nog iets anders dan dit luxe-oord? Een normaal mens stelt zich die vragen niet en geniet van de zon aan het zwembad... maar moesten we normaal zijn dan zaten we nu op de Vogelmarkt. Daarom dat we een uitstapje naar de andere kant van het eiland maakten. Mooi strandje daar, en vooral: ideale snorkelbaai met een stilleven van visjes en koraal. (Spijtig dat het ook het ideale decor is om je een grote haai voor te stellen die 2 Belgen op zijn menu heeft...) De volgende fotocompilatie toont de locatie van Hayman 'resort', zoals te zien was vanop de kam van het eiland. Mooi geintegreerd nietwaar? Je ziet het bijna niet liggen... moesten die palmbomen nu ook nog inlandse vegetatie geweest zijn...

Middag verstrooiing
Zie, een normaal mens zou 's middags zijn benen onder tafel schuiven, zich door de aperitief werken tot het dessert en dan een dutje doen. Maar geef nu toe, de omstandigheden hier waren daar niet ideaal voor:

1. Herinner u het ontbijt
2. Wie zet hem nu op zijn gat als je maar 2 dagen hebt om een tropisch eiland te ontdekken?

Daarom dat er moet geprofiteerd worden van het hoog tij! De baai waar we deze morgen nog wandelden staat nu vol water en een briesje zorgt voor ideaal surfweer... windsurfen dan want golven zijn er niet. Moeilijk, moeilijk? Wie niet waagt niet wint... 2 uur later hangt er geen vel meer aan ons handen en knieen maar recht blijven staan en effectief wat snelheid maken zit er wel al in. Dat kan tellen voor een initiatie windsurf! Wordt vervolgd... op de Boerenkreek. (Dat ontbijt begint trouwens al goed te verteren.)

Namiddag vertier
Allez, al dat gezwem (gezwam ?) en gewandel... een mens zou er moe van worden. Misschien tijd voor een echte Hayman sport: golf. Versta me goed, we kiezen niet voor de helicopter excursie naar de 13-hole-green op het vaste land, vandaag beperken we ons tot wat 'shooting practice'. Zeg nu zelf... niet dat het helicopteren niet de moeite zou zijn, maar je staat daar dan te schilderen tussen de snobs met leren handschoentjes die 'hole-in-one' scoren... Neenee, dan liever in bloot bovenlijf een balletje slaan uit het zicht van de kritische medemens. En het moet gezegd: voor een schoonmoeder heeft Anita nog een redelijke swing. Probleem van al die balletjes is dat je ze na het 3e emmertje ook allemaal moet gaan oprapen... precies paashaasje spelen!

Avondlijk gedoe
Al dat bezig zijn zorgt ervoor dat het immense ontbijt toch een goed bestede investering bleek achteraf. Tijd om de reserves weer aan te vullen. In echte 'high class style' trekken we een hemd aan en wisselen de teensletsen voor echte schoenen. Je moet toch herkend worden door het personeel dat altijd om de hoek staat te gluren of ze je niet van dienst kunnen zijn (weten zij veel dat wij ons verblijf maar konden financieren door een speciale aanbieding en dat we dus niet bij de rijke stinkers horen die fooien rondstrooien om hun geweten te sussen).

Degustiefje in de lounge na het eten en dan nog eens biljaaren. Alweer... vertel het niet door, maar voor een schoonmoeder heeft Anita nog een goede stoot!

What a day... of waren het er 2?